STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH
Klub Karate Kyokushin „KIME” w Górze Kalwarii

Podstawową zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników klubu i osoby współpracujące z klubem (wolontariusze, praktykanci) jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Niedopuszczalne jest stosowanie wobec dzieci przemocy w jakiejkolwiek formie. Standardy ochrony małoletnich obowiązują wszystkich pracowników klubu i osoby współpracujące z klubem i zawierają wytyczne dotyczące postępowania w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa i dobra dzieci. Standardy ochrony małoletnich obejmują:

  1. Procedury kontroli pracowników przed dopuszczeniem do pracy z małoletnimi w zakresie spełniania przez nich warunków niekaralności za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości.
  2. Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem.
  3. Zasady i procedury podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego.
  4. Procedurę składania zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego oraz zawiadomienia sądu opiekuńczego.
  5. Zasady udostępniania personelowi, małoletnim i ich opiekunom standardów do ich stosowania.
  6. Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowań niedozwolonych.
  7. Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi w internecie oraz utrwalonymi w innej formie.
  8. Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

Rozdział I
OBJAŚNIENIE TERMINÓW

  1. Pracownikiem klubu jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia.
  2. Osoby współpracujące ze klubem to wolontariusze i praktykanci odbywający w klubie praktykę instruktorską.
  3. Małoletnim jest każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
  4. Opiekunem małoletniego jest osoba uprawniona do jego reprezentacji, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
  5. Zgoda rodzica małoletniego oznacza zgodę co najmniej jednego z jego rodziców.W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno-opiekuńczy.
  6. Przez krzywdzenie małoletniego należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na jego szkodę przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika klubu, lub zagrożenie dobra małoletniego, w tym jego zaniedbywanie.

Krzywdzeniem jest:

  • Przemoc – zachodzi wówczas, gdy jakaś osoba odnosi się do drugiej w sposób niezgodny z wymaganiami relacji, która je łączy.
  • Przemoc fizyczna – jest to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
  • Przemoc emocjonalna – to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikt dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań, którym nie jest ono w stanie sprostać. Jej celem jest naruszenie godności osobistej.
  • Wykorzystywanie seksualne – to każde zachowanie, które prowadzi do seksualnego zaspokojenia kosztem dziecka. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowania bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc ta może być jednorazowym incydentem lub powtarzać się przez dłuższy czas.
  • Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna prawnego, niezapewnianie mu odpowiedniego pożywienia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak dozoru nad wypełnianiem obowiązku szkolnego.
  1. Osoba odpowiedzialna za internet to każdy instruktor, sprawujący nadzór nadkorzystaniem z internetu przez dzieci trenujące w klubie na terenie Dojo, (szkoły użyczającej sali treningowej), miejsca letniego i zimowego obozu treningowego oraz nad bezpieczeństwem dzieci w internecie.
  2. Osobą odpowiedzialną za Standardy ochrony małoletnich przed krzywdzeniem jest każdy instruktor sprawujący nadzór nad realizacją polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w klubie.
  3. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację małoletniego.

Rozdział II
ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA OBJAWY KRZYWDZENIA DZIECI

  1. Pracownicy klubu w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i objawy krzywdzenia małoletnich.
  2. Każdy pracownik klubu, który zauważy lub podejrzewa, że uczeń jest krzywdzony zobowiązany jest zareagować, a w sytuacji koniecznej udzielić pierwszej pomocy.
  3. Wszyscy pracownicy klubu, którzy w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęli informację o krzywdzeniu dziecka trenującego w klubie lub inne informacje z tym związane, są zobowiązani do zachowania tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
  4. Pracownicy zobowiązani są do troski o bezpieczeństwo małoletnich zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem oraz przepisami wewnętrznymi szkoły.

Rozdział III
PROCEDURY KONTROLI PRACOWNIKÓW PRZED DOPUSZCZENIEM DO PRACY Z MAŁOLETNIMI W ZAKRESIE SPEŁNIANIA PRZEZ NICH WARUNKÓW NIEKARALNOŚCI ZA PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO WOLNOŚCI SEKSUALNEJ I OBYCZAJOWOŚCI.

  1. Prezes Klubu weryfikuje w Rejestrze sprawców przestępstw seksualnych każdą osobę przed dopuszczeniem jej do pracy z trenującymi dziećmi.
  2. Wszyscy pracownicy, praktykanci, wolontariusze mają obowiązek stosować Standardy ochrony małoletnich.

Rozdział IV
ZASADY ZAPEWNIAJĄCE BEZPIECZNE RELACJE MIĘDZY MAŁOLETNIMI A PERSONELEM

Zasady bezpiecznych relacji z małoletnim określają, jakie zachowania i praktyki są niedozwolone w pracy z dziećmi. Zasady bezpiecznych relacji są dostosowane do realiów funkcjonowania klubu i dotyczą następujących obszarów:

  1. Bezpośredni kontakt z małoletnim oparty jest na poszanowaniu jego intymności i godności. Przykładowe formy takiego kontaktu, to:
  • kontakty w zajęciach sportowo-rekreacyjnych,
  • stanowcze interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym są dopuszczane w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia dotyczących konfliktów pomiędzy podopiecznymi (rozdzielanie zwaśnionych, przytrzymanie, obezwładnienie.
  • działania z zakresu pomocy przedmedycznej (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy),
  • zagrożenie lub panika spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.).

Niedopuszczalne są intencjonalne zachowania wzbudzające poczucie zagrożenia lub noszące znamiona: – przemocy fizycznej (np. popychanie, uderzanie, wykręcanie rąk, duszenie, kopanie, szarpanie), – erotyzowania relacji (flirt słowny, dwuznaczny żart, zły dotyk, wyzywające spojrzenie),

  • seksualizacji relacji (obcowanie płciowe i inne czynności seksualne),
  1. Komunikacja werbalna z małoletnim powinna być pozbawiona akcentów wrogich, wulgarnych, agresywnych, złośliwie ironicznych. Komunikacja nie powinna:
  • wzbudzać w małoletnim poczucie zagrożenia (groźby, wyzwiska, krzyk),
  • obniżać i niszczyć poczucie wartości (np. wyzwiska, krzyk, negatywne ocenianie, reakcja nieadekwatna do sytuacji, wzbudzanie poczucia winy, negowanie uczuć),
  • upokarzać (publiczne wyszydzanie, naigrywanie się, ośmieszanie),
  • naruszać granic (niezachowywanie odpowiedniego dystansu, obcesowość, podteksty o charakterze erotycznym).
  1. Pracowników obowiązuje obiektywizm, sprawiedliwość, bezinteresowność i szacunek w traktowaniu oraz ocenie każdego ucznia bez względu na pochodzenie, rasę, wyznanie i narodowość. Równe traktowanie oznacza, że niedozwolone jest:
  • wyłączne skupianie uwagi na wybranych uczniach z jednoczesnym ignorowaniem potrzeb innych, nieuzasadnione dawanie przywilejów tylko wybranym i pozbawianie ich pozostałych,
  • nierówne i niesprawiedliwe przydzielanie zadań, nieadekwatne do możliwości i wieku, – zwalnianie z wykonywania obowiązków w nieuzasadnionych sytuacjach,
  • godzenie się, brak reakcji na nieformalną hierarchię grupową,
  • dominacja w grupie przez negatywne jednostki, ustalanie przez nie i wdrażanie nieformalnych zasad,
  • przyzwolenie na wykorzystywanie młodszych i słabszych wychowanków przez silniejszych.
  1. Kontakty bezpośrednie i online z dzieckiem poza klubem powinny być ściśle powiązane z wykonywaniem obowiązków służbowych, opiekuńczo-wychowawczych np.:
  • towarzyszenie w realizowanych poza klubem ważnych dla małoletniego wydarzeniach wymagających wsparcia osoby dorosłej jak organizowane przez klub wyjazdowe formy wypoczynku lub zawody i turnieje,
  • możliwość wykonania kopii/wydruku korespondencji mailowej, SMS-owej, zapisów na portalach społecznościowych),
  • niedopuszczalne jest utrzymywanie takich kontaktów celem zaspokojenia przez dorosłego własnych potrzeb społecznych lub emocjonalnych, namawiania do zachowań niezgodnych z prawem, dających poczucie bycia faworyzowanym, wyróżnianym.
  1. Transport, przemieszczanie się i warunki noclegowe:
  • dzieci trenujące w klubie w przypadku nagłego zachorowania mogą być odbierane z zajęć jedynie przez rodziców/opiekunów lub osoby przez nich upoważnione,
  • organizacja transportu, noclegu poza miejscem zamieszkania powinna być uzasadniona (np. wyjazd na obóz, wycieczkę lub inne wydarzenia organizowane przez klub)
  • opieka nad uczniami w sytuacjach wyjazdowych powinna być zgodna z przepisami o organizacji wyjazdów i wycieczek szkolnych,
  • przy organizacji noclegu zakwaterowania brane pod uwagę jest pokrewieństwo, relacje i płeć podopiecznych.
  1. Dyscyplinowanie małoletniego definiowane jako narzędzie „informacji zwrotnej” komunikujące uczniom, że ich postawa w danej sytuacji nie jest właściwa, sprzeczna z oczekiwaniami i/lub nieefektywna wiąże się ze stawianiem granic, kształtowaniem trwałego system wartości, adekwatnego poziomu samooceny oraz umiejętności podejmowania trafnych decyzji. Niedopuszczalne są wszelkie formy dyscyplinowania mające na celu upokorzenie, poniżenie oparte na wykorzystywaniu przewagi:
  • fizycznej (agresja, stosowanie kar fizycznych, środków przymusu bezpośredniego, krępowanie, izolowanie, uniemożliwianie realizacji podstawowych potrzeb fizjologicznych; pozbawianie snu, pokarmu, ekspozycja na zimno, ciepło itp.; prace fizyczne nieadekwatne do możliwości, dopuszczanie się zachowań o charakterze seksualnym),
  • psychicznej (dominacja poprzez krzyk, groźby, naruszanie poczucia własnej wartości, lekceważenie potrzeb psychicznych np. bezpieczeństwa, przynależności, miłości, symulacje wzbudzające strach i obawy o życie własne i rodziny).
  1. Rodzice i opiekunowie prawni uczniów mają prawo do wszelkich informacji na temat funkcjonowania dziecka na terenie Dojo, w trakcie obozów, wycieczek i innych wydarzeń organizowanych przez klub. Informacje na temat dziecka udzielane są jedynie jego rodzicom lub opiekunom prawnym.

Rozdział V
ZASADY I PROCEDURY PODEJMOWANIA INTERWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU MAŁOLETNEGO

  1. Zakres zadań poszczególnych pracowników klubu w przypadku podejrzenia lub uzyskania informacji, że małoletni uczeń jest krzywdzony:

a) Prezes Klubu:

  • Przyjmuje zgłoszenie o krzywdzeniu lub podejrzeniu krzywdzenia małoletniego. – Bierze udział w rozmowie z rodzicami lub opiekunami prawnymi.
  • W sytuacjach podejrzenia przemocy domowej wobec małoletniego podejmuje decyzję o uruchomieniu procedury „ Niebieska Karta”.
  • W przypadku, gdy małoletni doświadcza przemocy domowej lub jeżeli rodzice/opiekunowie prawni odmawiają współpracy z klubem składa wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu lub zawiadamia policję lub prokuraturę o podejrzeniu przestępstwa.
  • W przypadku zagrożenia zdrowia lub życia małoletniego zawiadamia policję. – W sytuacji gdy sprawcą przemocy jest osoba dorosła spoza rodziny zawiadamia policję.
  • W przypadku, gdy sprawcą przemocy jest nieletni, a wcześniejsze metody postępowania okazały się nieskuteczne, zawiadamia sąd.
  • Prowadzi nadzór nad prowadzeniem przypadku dziecka krzywdzonego.
  • Zapewnia pomoc instruktorom w realizacji ich zadań np. ułatwia konsultacje trudnych spraw ze specjalistami, organizuje szkolenia w zakresie reagowania na przemoc wobec małoletnich.
  • Uzyskuje od rodziców i opiekunów informacje zwrotne na temat realizacji w klubie Standardów ochrony małoletnich przed krzywdzeniem.
  • Uruchamia procedurę „ Niebieskiej Karty” poprzez wypełnienie formularza „Niebieska Karta”. – Dokumentuje podejmowane działania względem małoletniego i jego rodziny (załącznik nr. 1)
  • Dba o to, by na terenie szkoły znajdowały się powszechnie dostępne informacje o organizacjach i instytucjach pomagających ofiarom przemocy.

b) Instruktor:

  • Przyjmuje zgłoszenie o podejrzeniu przemocy w rodzinie dziecka, sporządza notatkę służbową (załącznik nr 2).
  • Powiadamia Prezesa Klubu.
  • W przypadku, gdy uczeń ma obrażenia przeprowadza go do miejsca udzielania pomocy.
  • Pozostaje w kontakcie z rodzicami ucznia.
  • Udziela wsparcia uczniowi oraz monitoruje jego sytuację.
  • Monitoruje zespół (grupę treningową), by skutki przemocy nie wpływały na Sytuację dziecka.
  • Dba o realizację treści z zakresu bezpieczeństwa i profilaktyki w bieżącej pracy z dziećmi.
  • Dba o to, żeby rodzice znali obowiązujące w klubie standardy ochrony małoletnich, zachęca rodziców/opiekunów uczniów do angażowania się w działania na rzecz ochrony małoletnich.
  • Uzyskuje od rodziców i opiekunów informacje zwrotne na temat realizacji w klubie standardów ochrony małoletnich przed krzywdzeniem.

c) Niepedagogiczni pracownicy szkoły:

  • Reagują na objawy przemocy oraz niepokojące zachowania, których mogą być świadkami.
  • Zgłaszają obserwowane niepokojące sygnały Prezesowi Klubu lub instruktorom.
  1. Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że uczeń jest ofiarą przemocy domowej:
  • Przyjęcie informacji o podejrzeniu krzywdzenia dziecka, sporządzenie notatki służbowej.
  • Jeśli osobą przyjmującą zgłoszenie jest instruktor to informuje o zaistniałym fakcie lub zdarzeniach Prezesa Klubu.
  • Instruktor bada okoliczności sprawy np. przeprowadza rozmowę z poszkodowanym (gdzie i kiedy doszło do zdarzenia lub zdarzeń, jaka była ich częstotliwość itd.).
  • Prezes Klubu wzywa rodzica, prawnego opiekuna lub osobę z najbliższej rodziny pokrzywdzonego, której sprawa nie dotyczy.
  • Instruktor opracowuje plan wsparcia dziecku i rodzinie.
  • Jeżeli stan ucznia wskazuje na zagrożenie jego zdrowia i życia Prezes Klubu lub wychowawca lub instruktor wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych).
  • Prezes Klubu podejmuje decyzję o wdrożeniu procedury „Niebieska Karta”.
  • Prezes Klubu składa wniosek do odpowiedniej instytucji.
  • W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa Prezes Klubu powiadamia policję lub prokuraturę.
  • W przypadku zaniedbywania dziecka, poniżania, upokarzania, ośmieszania dziecka, wciągania dziecka w konflikt dorosłych, manipulowania nim, Prezes Klubu powiadamia sąd lub zespół interdyscyplinarny do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
  1. Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że dziecko jest ofiarą przemocy ze strony pracownika klubu:
  • Osoba podejrzewająca krzywdzenie ucznia w klubie zgłasza problem Prezesowi Klubu; Prezes podejmuje działania w celu zbadania sprawy: rozmowa z dzieckiem, rozmowa z instruktorem na temat podejrzenia krzywdzenia, rozmowa z ewentualnymi świadkami na temat zdarzenia, obserwacja pracownika itd.
  • Prezes Klubu powiadamia rodziców lub prawnych opiekunów ucznia.
  • Prezes Klubu po potwierdzeniu informacji podejmuje działania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ogólnego i prawa pracy, stosuje karę porządkową, lub powiadamia prokuraturę.
  • W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłaszają rodzice lub opiekunowie prawni ucznia Prezes może zaproponować zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej bezstronnej instytucji. Ze spotkania z rodzicami sporządza się notatkę.
  • W zależności od sytuacji Prezes Klubu informuje rodziców i dziecko o poczynionych ustaleniach i możliwych formach pomocy.
  1. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia ucznia w szkole przez rodzica lub członka rodziny innego ucznia:
  • Osoba będąca świadkiem krzywdzenia ucznia przez rodzica lub dorosłego członka rodziny innego ucznia zgłasza problem Prezesowi Klubu.
  • Prezes Klubu i instruktor grupy, w której trenuje dziecko przeprowadzają rozmowę z wyżej wymienionymi osobami na temat zdarzenia, pouczają i podają możliwe sposoby rozwiązania sytuacji.
  • O zaistniałym fakcie krzywdzenia ucznia oraz o rozmowie przeprowadzonej przez Prezesa Klubu i instruktora z rodzicem lub członkiem rodziny innego ucznia, który dokonał krzywdzenia zostają powiadomieni rodzice/prawni opiekunowie tego dziecka.
  • Krzywdzonemu uczniowi zostaje udzielone wsparcie instruktora.
  • W przypadku, gdy sytuacja powtórzy się, Prezes Klubu powiadamia o tym fakcie policję.
  1. Procedura postępowania w przypadku krzywdzenia ucznia przez innych uczniów:
  • Bezpośrednia, natychmiastowa reakcja pracowników klubu na akty agresji i przemocy, przerwanie agresji lub przemocy.
  • Rozmowa instruktora z ofiarą i sprawcą przemocy, nakłonienie sprawcy do zadośćuczynienia.
  • Jeżeli stan ucznia wskazuje na zagrożenie jego zdrowia lub życia Prezes Klubu lub inny pracownik Klubu wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych).
  • Jeżeli akty agresji i przemocy nie są incydentalne instruktor prowadzący zajęcia w grupie przeprowadza rozmowę z krzywdzonym uczniem (gdzie, kiedy dochodzi do zdarzeń, jaka jest ich częstotliwość itd.), rozmawia ze sprawcą/sprawcami oraz z ewentualnymi świadkami.
  • Instruktor zawiadamia lub wzywa do szkoły rodziców/opiekunów prawnych krzywdzonego ucznia i sprawcy/sprawców (jeśli, wymaga tego sytuacja po ustaleniu okoliczności zdarzenia).
  • Uczniowi będącemu ofiarą przemocy zapewnia się pomoc psychologiczno-pedagogiczną zgodnie z jego potrzebami.
  • Ucznia będącego sprawcą przemocy obejmuje się stałą opieką i kontrolą instruktora.
  • Z uczniami, którzy byli świadkami przemocy (jeśli wymaga tego sytuacja) instruktor omawia przebieg zdarzenia, ukierunkowując rozmowę na to, jak sobie radzić w trudnych sytuacjach, jak reagować na krzywdzenie i komu zgłaszać, gdy dochodzi do takiego krzywdzenia. Jeśli problem dotyczy danej grupy instruktor przeprowadzają dodatkowe zajęcia dotyczące przemocy i radzenia sobie z agresją oraz rozwiązywaniem konfliktów. Działania koordynuje i monitoruje Prezes Klubu. W przypadku, gdy sprawca agresji/przemocy jest nieznany, Prezes Klubu/instruktor po rozpoznaniu sprawy informuje rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego ucznia o możliwości zawiadomienia policji lub sam zawiadamia policję.
  1. Procedura postępowania w przypadku ujawnienia cyberprzemocy:

Instruktor lub inna osoba posiadająca wiedzę o zdarzeniu informuje o tym fakcie Prezesa Klubu, który zobowiązany jest:

  • wyjaśnić zdarzenie i ewentualnie ustalić sprawcę,
  • porozmawiać z poszkodowanym dzieckiem (zapewnić wsparcie psychiczne, poradę),
  • porozmawiać ze sprawcą, ustalić okoliczności zajścia, zobowiązać ucznia do zaprzestania

Takiego postępowania i usunięcia materiałów z sieci,

  • powiadomić opiekunów poszkodowanego o zdarzeniu,
  • powiadomić opiekunów sprawcy o zajściu, omówić z nimi zachowanie dziecka,
  • zaproponować pomoc psychologiczno-pedagogiczną (poszkodowany, sprawca), jeżeli jest taka potrzeba.

W przypadku, gdy sprawca nie stosuje się do ustaleń i jeśli uczeń jest nadal krzywdzony klub podejmuje stosowne działania prawne. W przypadku, gdy sprawca cyberprzemocy jest nieznany, Prezes Klubu- po rozpoznaniu sprawy informuje rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego o możliwości zawiadomienia policji

  1. Procedura postępowania wobec ucznia z zaburzeniami psychicznymi, który zachowuje się agresywnie w stosunku do innych lub siebie:
  • Instruktor po zbadaniu okoliczności zdarzenia informuje Prezesa Klubu (jeśli sytuacja tego wymaga).
  • Jeśli stan zdrowia dziecka lub dzieci wskazuje na zagrożenie zdrowia lub życia instruktor prowadzący zajęcia wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych).
  • Instruktor przeprowadza rozmowę z poszkodowanym dzieckiem, sprawcą oraz ewentualnymi świadkami.
  • W razie potrzeby instruktor zawiadamia i wzywa do szkoły rodziców (prawnych opiekunów) chorego dziecka i poszkodowanego.
  • Jeśli rodzice/opiekunowie prawni współpracują z klubem ustala się działania wobec chorego dziecka.
  • Wobec poszkodowanego dziecka ustala się formy wsparcia dostosowane do jego potrzeb i sytuacji.
  • Działania koordynuje i monitoruje instruktor i Prezes Klubu.

Rozdział VI
PROCEDURA SKŁADANIA ZAWIADOMIENIA O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA NA SZKODĘ MAŁOLETNIEGO ORAZ ZAWIADOMIENIA SĄDU OPIEKUŃCZEGO

W przypadku uzyskania informacji, że uczeń, który nie ukończył 18. roku życia, jest ofiarą przemocy w rodzinie, należy podjąć następujące kroki:

  1. Instruktor powinien sporządzić notatkę służbową i przekazać uzyskaną informację Prezesowi Klubu.
  1. Instruktor powinien przeprowadzić rozmowę z dzieckiem w celu potwierdzenia faktu krzywdzenia, poinformować go o tym, jakie działania jest zobowiązany podjąć i upewnić się, że dziecko będzie w dotychczasowym miejscu zamieszkania bezpieczne na czas prowadzonych działań. Następnie instruktor stara się przeprowadzić z rodzicami/opiekunami rozmowę, informuje o zamiarze podjęcia określonych działań i przedstawia propozycję ustalenia planu bezpieczeństwa.
  1. Instruktor sporządza opis sytuacji ucznia na podstawie rozmów z uczniem i rodzicami oraz plan bezpieczeństwa (pomocy dziecku), który uwzględniałby sposoby zapewnienia uczniowi bezpieczeństwa oraz opis wsparcia, jakie klub może mu zaoferować, a także informację o specjalistycznych palcówkach pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
  1. Prezes klubu informuje o obowiązku klubu zgłaszania do prokuratury oraz do sądu rodzinnego i nieletnich przemocy wobec małoletniego.
  1. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub odmawiają podjęcia działań proponowanych przez klub, Prezes Klubu niezwłocznie składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rodzinnego i nieletnich. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

Rozdział VII
ZASADY UDOSTĘPNIANIA PRACOWNIKOM, MAŁOLETNIM I ICH RODZICOM/OPIEKUNOM STANDARDÓW DO ZAZNAJOMIENIA I STOSOWANIA

  1. Standardy ochrony małoletnich są udostępniane pracownikom klubu, małoletnim i ich opiekunom na żądanie.
  2. Standardy są zamieszczone na stronie internetowej klubu.
  3. Każdy pracownik ma obowiązek zapoznać się z standardami po zawarciu umowy o pracę.
  4. Zapoznanie się z standardami pracownicy klubu potwierdzają podpisem.
  5. Rodzice/opiekunowie małoletnich zapoznawani są standardami na początku roku szkolnego.

Rozdział VIII
WYMOGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI, A W SZCZEGÓLNOŚCI ZACHOWAŃ NIEDOZWOLONYCH

  1. Naczelną zasadą relacji między małoletnimi jest postępowanie z szacunkiem, przy uwzględnianiu godności i potrzeb wszystkich małoletnich. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec innego małoletniego w jakiejkolwiek formie.
  2. Ćwiczącym w Kieleckim Klubie Karate Kyokushin nie wolno używać przemocy, znęcać się nad uczniami słabszymi, używać wulgarnego, obraźliwego języka.
  3. Ćwiczącym nie wolno wzajemnie się zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać. Nie wolno krzyczeć na innych małoletnich.
  4. Ćwiczący powinni szanować prawo innych ćwiczących do prywatności.
  5. Ćwiczącym nie wolno używać wulgarnych słów, gestów i żartów, czynić obraźliwych uwag, nawiązywać w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywać wobec innych uczniów przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
  6. Nie wolno utrwalać wizerunku innych ćwiczących (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) w sytuacji, gdy nie wyrazili oni na to zgody i w sytuacjach, które mogą ich zawstydzić lub obrazić.
  7. Ćwiczącym nie wolno proponować kolegom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, a także używać ich w obecności innych uczestników treningów.

Rozdział IX
PROCEDURY OCHRONY DZIECI PRZED TREŚCIAMI SZKODLIWYMI W INTERNECIE ORAZ UTRWALONYMI W INNEJ FORMIE

  1. Istnieje regulamin korzystania z internetu w telefonach i laptopach przez ćwiczących w trakcie pobytu na obozach organizowanych przez Klub. W przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem pracownika klubu ma on obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu.

Rozdział X
ZASADY USTALANIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU KRZYWDZENIA

  1. Rozpoznanie sygnałów wskazujących na krzywdzenie małoletniego.
  • Zdobycie wiedzy o krzywdzeniu dziecka.
  • Prezentowanie odpowiedzialnej postawy za uczniów i gotowość do reagowania w sytuacji zagrożenia ich dobra.
  1. Sprawdzanie sygnałów poprzez zbieranie dodatkowych informacji.
  • W przypadku dostrzeżenia sygnałów przez klub należy je zweryfikować, zbierając wszystkie możliwe informacje.
  • Instruktorzy zwracają uwagę na ślady pobicia dziecka, niechęć dziecka do rozbierania się, oznaki bólu przy poruszaniu się itp.
  • Instruktorzy obserwują zaburzone zachowanie dziecka, które może być skutkiem krzywdzenia.
  • W razie potrzeby nawiązuje się kontakt z pracownikami innych służb i instytucji zajmujących się dzieckiem i jego rodziną w celu sprawdzenia posiadanych informacji.
  1. Potwierdzenie sygnałów z innych źródeł. W celu zweryfikowania podejrzeń, że dziecko jest krzywdzone, należy przeprowadzić rozmowy z osobami z jego otoczenia np. rodzicami, rodzeństwem.
  1. Analiza zebranych informacji – diagnoza problemu krzywdzenia dziecka. Po zebraniu i analizie informacji należy ocenić zagrożenia i możliwości wsparcia dla dziecka.
  1. Zaplanowanie i przeprowadzenie interwencji w przypadku potwierdzenia krzywdzenia dziecka. Procedury postępowania zostały opisane w rozdziale V.
  1. Działania prawne polegają na zgłoszeniu sprawy policji, prokuraturze, sądowi .
  2. Zadania Klubu w pomocy dziecku krzywdzonemu:
  • Zauważenie sygnałów krzywdzenia i zainicjowanie działań interwencyjnych we współpracy z innym służbami działającymi w lokalnym systemie pomocy.
  • Podjęcie współpracy z rodzicami w celu powstrzymania krzywdzenia dziecka i rozwiązywania jego problemów.
  • W uzasadnionych przypadkach podjęcie działań prawnych (zawiadomienie sądu rodzinnego, policji lub prokuratury).
  • Objęcie dziecka na terenie Dojo konieczną pomocą w realizowaniu przez nie zadań i budowaniu pozytywnych relacji z dorosłymi i rówieśnikami.
  • Korygowanie zaburzenia zachowania dziecka w ramach zajęć na treningach.

Rozdział XI
MONITORING STOSOWANIA STANDARDÓW

  1. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji standardów ochrony małoletnich jest każdy instruktor prowadzący zajęcia.
  2. Prezes Klubu odbiera zgłoszenia dotyczące problemów związanych z zagrożeniem bezpieczeństwa dzieci; reaguje na te zgłoszenia, konsultuje w miarę potrzeb z innymi podmiotami; w uzasadnionych przypadkach może zgłaszać sprawy odpowiednim służbom (MOPS, GOPS, policja, sąd rodzinny, prokuratura).
  3. Instruktor na bieżąco zbiera opinie rodziców, prawnych opiekunów i dzieci o rezultatach realizacji polityki.
  4. Pracownicy, rodzice, uczniowie mogą proponować zmiany w standardach ochrony małoletnich oraz wskazywać na naruszenia w klubie ustalonych zapisów.
  5. Prezes Klubu wprowadza niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom szkoły nowe brzmienie standardów ochrony małoletnich.

Rozdział XI PRZEPISY KOŃCOWE

Standardy ochrony małoletnich wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.